ความฉลาดทางสติปัญญาสูง (IQ) หรือแม้แต่ปริญญาเอกที่ได้รับไม่ได้ทำให้คนๆ หนึ่งเป็น ‘คนดี’ พูดตรงๆ เลยนะ การศึกษาไม่ได้ทำให้คนๆ หนึ่งเป็น ‘คนดี’ เสมอไป แต่การวิจัยโดยทั่วไปแสดงให้เห็นว่าการศึกษาช่วยลดความเสี่ยงในการก่ออาชญากรรม
มีความเชื่อมโยงเชิงสาเหตุระหว่าง
การบรรลุการศึกษาและอาชญากรรม ตัวอย่างเช่น นักโทษส่วนใหญ่ในสหรัฐอเมริกา (ผู้คุมขังที่ใหญ่ที่สุดในโลก) นั้นไม่รู้หนังสือ ตามหน้าที่ ตามด้วยผู้ที่พยายาม/สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษา หลังมัธยมศึกษา ระดับบัณฑิตศึกษา และระดับสูงกว่าปริญญาตรี อาจกล่าวได้เช่นเดียวกันในที่อื่นและแม้กระทั่งระหว่างเยาวชนและผู้ต้องขังที่เป็นผู้ใหญ่
ที่สำคัญที่สุด เปอร์เซ็นต์ของผู้ถือปริญญาเอกในเรือนจำทั่วโลกนั้นแทบจะไม่มีเลยแม้แต่ในสหรัฐอเมริกา ซึ่งปัจจุบันมีประชากรเรือนจำประมาณ 25% ของโลก แม้ว่าจะมีเพียง 5% ของประชากรโลกก็ตาม รัสเซียและจีนเป็นผู้คุมขังรายใหญ่ที่สุดรายต่อไป
ผู้ถือปริญญาเอกและผู้สมัครปริญญาเอกเพียงไม่กี่คนในเรือนจำมักถูกคุมขังด้วยเหตุผลทางการเมือง (ในแอฟริกา เอเชีย และตะวันออกกลาง) ข้อกล่าวหาจารกรรม (ในอิหร่าน/ตะวันออกกลาง) การฉ้อโกง (ในตะวันตก) อาชญากรรมสงคราม (ใน ตะวันตก) และการฆาตกรรม (ทางทิศตะวันตก)
เราทราบด้วยว่าการลงโทษมีแนวโน้มว่าจะมีค่าใช้จ่ายสูงกว่าสำหรับผู้ได้รับการศึกษามากกว่านักโทษทั่วไป ตัวอย่างเช่น ซิกมาแห่งความเชื่อมั่นนั้นสูงกว่าสำหรับผู้มีการศึกษา เพราะมันลดค่าสถานะของพวกเขาในตลาดแรงงานที่มีการแข่งขันอยู่แล้ว
สำหรับคนมีการศึกษาอย่าง ดร.คาสเซลล์ ซึ่งเคยเล่นการเมืองด้วย การจับกุมครั้งนี้และการถูกจองจำครั้งต่อๆ มาเพิ่มการตีตราอีกประการหนึ่งที่เขาจะต้องรับมือไปตลอดชีวิต ไม่ว่าเขาจะถูกตัดสินว่ามีความผิดหรือไม่ก็ตาม เขาสร้างประวัติศาสตร์ในฐานะผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีเพียงคนเดียวของไลบีเรียที่ถูกจองจำในสหรัฐอเมริกา?
จุดประสงค์ของบทความนี้คือ
การมองข้ามข้อกล่าวหาว่ากระทำความผิดของ Dr Cassell และตรวจสอบความเชื่อมโยงระหว่างความสำเร็จทางการศึกษาและ/หรือการขาดการศึกษาและอาชญากรรม สิ่งสำคัญคือต้องสรุปว่ายังมีการสนับสนุนในวรรณคดีว่าการศึกษาช่วยลดความเสี่ยงในการทำผิดได้ ดังนั้นดร. Cassell จึงเป็นสายพันธุ์ที่หายากด้วยปริญญาเอกที่ได้รับจากการกล่าวหาว่าก่ออาชญากรรม
ตามที่เขาพูดรันเวย์ที่ RIA นั้น “มืดมนเหมือนนรก” ทำให้ผู้โดยสารต้องจ่ายเงินเพิ่มเพื่อเดินทางจากประเทศใกล้เคียงกลับสู่ไลบีเรีย
“ขอบคุณพระเจ้าสำหรับการมาถึงอย่างปลอดภัยของประธานาธิบดีของเรา แม้จะได้รับการยืนยันรายงานเกี่ยวกับรันเวย์ของสนามบินนานาชาติแห่งเดียวของเรา แต่ RIA ก็มืดและน่ากลัวมาก แต่ท่านประธานาธิบดี ให้ฉันพูดอย่างนี้เพื่อบันทึก เป็นเรื่องดีที่คุณประสบกับสภาพเลวร้ายที่สนามบินแห่งเดียวของเรา ดังนั้นถ้าจะพูดอย่างนั้นก็เป็นสิ่งที่สมาชิกในครอบครัว พ่อแม่ เพื่อน คนที่คุณรัก และชาวไลบีเรียหลายคนประสบทุกวัน แต่เมื่อถูกตั้งค่าสถานะ ร้อยโทที่มีความสามารถของคุณได้รับมอบหมายให้เป็นสจ๊วตที่นั่นเพื่อให้แน่ใจว่าชีวิตและ ทรัพย์สินมีความปลอดภัยจะนำสื่อไปหักล้างข้อเรียกร้องของไลบีเรียและพันธมิตรระหว่างประเทศของเรา”
“แม้จะมีความสุขที่คุณลงจอดอย่างปลอดภัย แต่บางครั้งก็จำเป็นที่สิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นกับผู้แสดงของรัฐ เพื่อให้พวกเขาได้เห็นและรู้สึกว่าพลเมืองของพวกเขาต้องผ่านอะไรมาบ้างในแต่ละวัน”
Blasuwoah เรียกร้องให้ “ระบบไฟส่องสว่างที่ไม่ดี” ที่ RIA โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลากลางคืนเพื่อรับการปฏิบัติเหมือนเป็นเหตุฉุกเฉินระดับชาติเพราะเป็นภัยคุกคามร้ายแรงต่อชีวิตและทรัพย์สินของชาวไลบีเรียไม่เพียง แต่ชาวต่างชาติอื่น ๆ ที่อาศัยและทำงาน ในประเทศ.
ฉลอง 200 ปีกับ RIA อันมืดมิด
